Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΑΠΟΨΗ: «Προφυλάξου» του Γιώργου Παπαϊωάννου

PANAGIOTIS ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ_Το σημερινό άρθρο θα μπορούσε να μην γραφεί και να έχει γίνει το αντικείμενο μιας προσωπικής συζήτησης με τον πρόεδρο της ΕΠΣΝΑ, Τάκη Παπαχρήστο. Ωστόσο μια πρόσφατη – προ τριετίας – δημοσιογραφική εμπειρία με ανθρώπους του Παναιτωλικού, με δίδαξε πως δεν μετράνε πάντα οι δικές μου καλές προθέσεις, όσο η προσπάθεια – ή αδυναμία κατανόησης των απόψεων –  από τον συνομιλητή στο να διαστρεβλώσει ό,τι εξέφρασα. Έτσι έχω πάρει την απόφαση σε ό,τι αφορά δημοσιογραφική άποψη να απευθύνομαι δημοσίως και ανεξαιρέτως προσώπων.

Με αφετηρία καταγγελίες από την πλευρά του Δημήτρη Ντάουλα, διαπίστωσα πως όντως άνθρωποι του ποδοσφαίρου,  οι οποίοι  επιβάλλεται εκ θέσεως να είναι αμέτοχοι στις εκλογές που έρχονται, προσπαθούν να επηρεάσουν με «περίεργες» υποσχέσεις υπέρ του Τάκη Παπαχρήστου. Άλλοι δε με αναπαραγωγή ψευδών επιχειρημάτων. Δεν θα πω ποιοι είναι αυτοί, αλλά μία έρευνα σε ανθρώπους ομάδων εύκολα φέρνει τις διαπιστώσεις αυτές και φανερώνει τα προσωπα.
Απευθύνομαι, λοιπόν, στον Τάκη Παπαχρήστο διότι θέλω να πιστεύω ότι γίνονται εν αγνοία του, καθώς ο πρόεδρος που εγώ γνωρίζω τόσα χρόνια δεν μου έχει δώσει τέτοια δείγματα. Επομένως θεωρώ ότι πρέπει να ελέγξει την κατάσταση, να διαφυλάξει  το ήθος σε επίπεδο ‘Ενωσης και κυρίως τον εαυτό του, καθώς η εντύπωση που έχει δώσει είναι πως εναντιώνεται σε μεθοδεύσεις που στο πρόσφατο παρελθόν τον πολεμούσαν και τις καταδίκαζε.
Το 2007 η εφημερίδα «Τίτλος» είχε βγει με το πρωτοσέλιδο «ΠΡΟΦΥΛΑΞΟΥ» και απευθύνονταν στον Φώτη Κωστούλα. Ο πρόεδρος του Παναιτωλικού είχε γίνει έξαλλος και απορούσα, επειδή τίποτα από τα γραφόμενα δεν στρέφονταν εναντίον του. Με τα χρόνια κατάλαβα πως στην πραγματικότητα όλα στρέφονταν εναντίον του, διότι αυτά από τα οποία υποτίθεται ότι έπρεπε να προφυλαχθεί, ήταν δικής του έμπνευσης. Τώρα ελπίζω και θέλω να πιστεύω πως τα πράγματα είναι διαφορετικά στην περίπτωση του Τάκη Παπαχρήστου. Ας με συγχωρεί για την ελάχιστη δόση καχυποψίας, μα έχω δει πάρα πολλά που δεν λέγονται…